Friday, May 9, 2008


گدروزیا مهد تمدن کهن
گدروزیا (GADROZIA)عنوانی است که در تاریخ و کتاب مورخانی نظیر هرودت به مکران وبلوچستان اطلاق شده است . به حوزه فرهنگی هلیل رود که با وسعتی معادل 8450000 کیلومتر مربع در جنوب شرق ایران و کرمان واقع شده است نیز گدروزیا اطلاق میگردد. سرپرسی سایکس((Sir persi saex در مورد بلوچستان تحقیقات در خور توجه ای دارد.وقتی به تحقیقات اوکه مسیر سپاهیان اسکندر هنگام بازگشت از حوزه رود سند را مورد بررسی قرار داده است دقت کنیم اسکندر طبق مشاوره با سرداران خود (نظیر نئارخوس)از دو مسیرجنوب و شمال یعنی گدروزیا (بلوچستان کهن )و آراخوزیا (سیستان کهن)که از شمال تا شرق کوههای هیمالیا را در بر میگرفته است به پهره(ایرانشهر کنونی) میرسد .
حوزه امروزهلیل رود شامل شهرستانهای بافت ، عنبرآباد ، کهنوج ، منوجان ، رودبار و قلعه گنج است اکثر ساکنان بومی این مناطق به استثنای بافت در محاورات خانوادگی وخصوصی با لهجه ای صحبت میکنند که به جرات میشود گفت شاخه ای از زبان کهن بلوچی وریشه آن پهلوی باستان است.

1 comment:

dehvary said...

احوالپرسی نوه با پدر بزرگ
جهت اختصار نوه را با "ن" و پدر بزرگ را با "پ" نمایش دادیم:
ن: سلام بابا بزرگ. چطورۓ ؟ حالت خوبن ؟ سلامتۓ ؟
پ: والیکم سلام منی دریِّن نماسگ. شکرن الله ها. تؤ چونۓ بارین ؟ وشّ اؤ جوڈ اؤ دراه ا‏ؤ بمبا‎‎‏ ٹی ؟
ن: من هم خوبن. چه خبر بابا بزرگ ؟
پ: جان ؟
ن: گشتون اوضاع احوال چطورن ؟ اوضاع په وفق مرادن ؟
پ: من که سرپدا نبان ایشه چۓ گؤشیت (زمزمه با خود). دؤهتا گنج ملک چما تاجگان یک گڈوۓ پر کن بیار.
ن: نوران بابا بزرگ . همیں الآن نوشابه وارتون. خوب بابا بزرگ اصل حالت چونن ؟
پ: چونین هالۓ چونین ‏إهوالۓ په من منته ؟ مروچی اؤ باندانتن من روگیون.
ن: بابا بزرگ ؟ إی چه خبری ؟ ناامید مبو . اینکا آیه یاس موان . بلکه همیشه امیدوار ببو.
پ: ندرؤن پر تو پیرک . منی امیت اؤ واهگ په کیامتۓ روچ إن. إۓ زمانگ هر چه هتت گؤست ؤ شؤت.
ن: نه بابا بزرگ . من دارن یک خانمی پر تو دست و پا کنان .
پ: هان ؟ کیّ دست اؤ پاد پرشته ؟
ن: من گو دارن په دگه ازدواجی برنامه ریزی کنان.
پ: من إیشی گپانء هچّ سرپدا نبان. پرچه چؤشکا چپّ اؤ چوٹ هبر دنت (زمزمه با خود)
پیرک پتو کربان بهی. کدی سانگ کنۓ . بارین دشتار اؤ مشتار إت پٹّ اؤ لؤٹ کؤرته یۀ نه ؟
ن: بابا بزرگ ؟ اتفاقا من همی پرس اش تو کؤرت. اول تو بعدا من !
پ: چۓ تو چۓ گؤشت ؟ هکّ بۓ حیائین بۓ شرم ... چستأ بۓ یا گؤن لٹّت چست کنان ؟ پادا گؤم بؤ ۔۔۔
ن: هه هه هه ... کار نداری من رفتان خداحافظ خدا نگهدار بابابزرگ. به امید دیدار و ازدواج مجدد ...
پ: چه ویلۓ گپته إِۓ شرا بارین . چٹ گنؤک اؤ پاگل بوته اه اه. هان ... بلۓ سکّیں سّلیں گپی نجت . هان ...
پیرؤک پیرؤک کجا شتۓ ؟ تاجگت نوارت. واجه هدا اژ تیّ دپ بشکؤنت . الّلهی میار اؤ باهوٹۓ ۔ منا مشموشۓ ضرور منی پهنادا بیایۓ .
منا مشموشۓ ... منا مشموشۓ۔۔۔ الله شکرت الله ... الله ... الله ...